Iets uitspreken geeft een bestaan
aan wat het in stilte niet had.
Jonathan Safran Foer
Verlieservaringen zijn inherent aan het leven en zijn, hoe pijnlijk ook, onvermijdelijk. Dit maakt dat afscheid nemen en rouwen een frequent voorkomende opdracht is naarmate we ouder worden. Rouwen doe je niet enkel bij het overlijden van dierbaren. Het ervaren van verlies uit zich evenzeer bij verwachtingen die onrealistisch bleken, dromen die we niet konden verwezenlijken, materiële zaken die kapot geraken, noodgedwongen moeten verhuizen, (gedwongen) ontslag, gezondheidsproblemen… Ook spreken we over ‘levend verlies’, waarbij verwezen wordt naar de levenslange rouw wanneer men zelf of een naaste getroffen wordt door een chronische ziekte of beperking.
Het rouwproces is in wezen een natuurlijk proces waarin verschillende fases aan bod komen en doorleefd worden. Wanneer er onvoldoende tijd, ruimte of draagkracht is voor een van de fasen, kan een proces vastlopen. Bij iedere nieuwe verlieservaring komen die onverwerkte processen terug naar boven. Bedoeling van coaching is om de vastgelopen rouwprocessen terug in beweging te brengen zodat deze hun natuurlijke bedding kunnen volgen. Op die manier kan het verlies op een betekenisvolle manier geïntegreerd worden in ons levensverhaal.
